Harry cz. 3

Wynik wyszedł negatywny... Odetchnęłam z ulgą, lecz Harry powiedział, że na wszelki wypadek lepiej żebym zrobiła drugi. Zrobiłam tak jak kazał, niestety tym razem test wyszedł pozytywnie. Z oczu popłynęła mi łza, Harry zapytał się:
- Dlaczego płaczesz?? Co się stało?
- Nie zrozumiesz mnie.- odpowiedziałam.
- Wszystko zrozumiem. Nie cieszysz się, że będziemy mieć dziecko, przecież możemy już sami je wychowywać jesteśmy pełnoletni??- zapytał ocierając mi łzę z policzka.
- Cieszę się bo to znaczy, że to dziecko będzie owocem naszej miłości, ale nie rozumiesz tego, że ja w życiu chciałam spełniać marzenia, a nie być kurą domową...- niestety podniosłam głos na Harrego.
- Wiem, przepraszam to moja wina to ja cię zaciągnąłem do łóżka... Przepraszam- Harry także zaczął płakać.
- To nie jest tylko twoja wina, ja też byłam głupia i nie potrafiłam odmówić.- odpowiedziałam.
Po pięciu minutach wyszliśmy z toalety trzymając się za ręce, byłam przybita tak jak i Harry.
Gdy doszliśmy do stolika, Harry powiedział do chłopaków:
- Mamy dla was wiadomość- powiedział.
- Jestem w ciąży- pocałowałam Harrego po czym się rozpłakałam.
- Nie cieszycie się??- zapytał Lou.
- Ty nic nie rozumiesz cały świat zawalił się przez tą noc... Ale z drugiej strony się cieszymy, bo wiemy że już nic nas nie rozłączy- powiedziałam.
Gdy wyszliśmy z restauracji, chłopcy powiedzieli, że mnie odprowadzą.
Doszliśmy do domu, pożegnałam chłopaków, Harry jako jedyny wyszedł ze mną na górę, ponieważ musieliśmy pogadać jeszcze sam na sam.
W domu  na szczęście nie było nikogo bo siostra poszła do chłopaka a rodzice w pracy.
Chwilę posłuchaliśmy muzyki, i pogadaliśmy, gdy nagle Harry dotknął mój brzuch, widziałam jak nagle na jego twarzy pojawił się uśmiech. Pocałował mnie i zaproponował żebyśmy nikomu na razie o tym nie mówili nawet rodzinie. Zaczął się do mnie przytulać i powiedział:
- Nie bój się nigdy ciebie, a ni naszego dziecka nie zostawię.
- Wiem, widzę że kochasz mnie z całego serca, ale co zrobisz jak przytyję gdy już będę w zaawansowanej ciąży??- zapytałam.
- Nic, dla mnie zawsze będziesz piękna- odpowiedział.
Przytuliłam go i powiedziałam, żeby już wyszedł bo jest późno i muszę pobyć sama.
A on do mnie powiedział, że jakby coś się działo to mam do niego dzwonić.
Odprowadziłam go do drzwi. Pocałował i powiedział:
- Wiesz co jestem szczęśliwy, może to życie chce nam powiedzieć, że to jest właśnie ta osoba z którą mamy spędzić całe życie.
- Może masz rację- odpowiedziałam po czym wyszedł.
Poszłam do swojego pokoju zapłakana, płakałam do poduszki, lecz w końcu otworzyły się drzwi i do pokoju weszła mama szybko do mnie podeszła i się zapytała:
- Córeczko, co się stało.
- Mamo, miałam ci tego nie mówić, ale przed tobą nie potrafię mieć tajemnic- tłumaczyłam.
- Dobra, dobra mów co się stało.- powiedziała.
- Mamo nie bądź wściekła wczoraj spotkałam chłopaka swojego życia i przespałam się z nim.- opowiadałam.
- Mam nadzieję, że mieliście zabezpieczenie?- zapytała się, widziałam że jest bardzo zdenerwowana.
- No właśnie w tym jest problem....- nie dokończyłam zdania.
- Nie przejmuj się pamiętam jak byłam w twoim wieku też mniej więcej w tym okresie zaszłam w ciążę z tobą.-mówiła.
- No właśnie czyli ja jestem dzieckiem taty czyli on cię nie zostawił. Myślę, że mój Harry też mnie nie zostawi- mówiłam.
- Jutro córeczko mam wolne, może byś go zaprosiła do nas?- zapytała, najwyraźniej chciała go jak najszybciej poznać.
- Dobrze mamo..
Po tej rozmowie zadzwoniłam do Harrego i zapytałam się czy miałby jutro ochotę wpaść do mnie na obiad.
Odpowiedział, że z miłą chęcią. Poszłam spać....

Reszty dowiecie się w następnym Imaginie.

Kocham was.

Komentujcie jeśli się podobało.

Na wszystkie komentarze będę odpowiadać.

~ Styles'owa